- امام صادق ( ع ) می فرماید : پاداش نماز شب آن قدر زیاد است که خداوند می فرماید : « هیچ کس پاداشی را که برای آنان در نظر گرفته شده نمی داند . »
- امام صادق ( ع ) می فرماید : شرف مومن ، نماز شب است و عزتش ، آزار و اذیت نکردن مردم
- حضرت علی ( ع ) می فرماید : گناهان و اعمال و رفتار بد انسان ، موجب محرومیت او از نماز شب می شود
- در آیه ی 17 سوره ی سجده می خوانیم که : مردان خدا برای انجان نیایش سحرگاهان و نماز شب ، از بستر گرم فاصله می گیرند و به نماز شب مشغول می شوند ، پاداش آنان ، غیر از بهشت و حوریان و ... چیزهایی است که خداوند برایشان ذخیره کرده که موجب روشنی دیدگانش است
- امام صادق ( ع ) می فرماید : در خانه هایی که نماز شب خوانده می شود و قرآن تلاوت می گردد ، آن خانه ها نزد آسمانیان ، همچون ستاره ها درخشانند .
- در یک حدیث قدسی از قول خداوند ، می خوانیم : دروغ می گوید آنکه مدعی محبت من است ، ولی وقتی شب فرا می رسد ، می خوابد ، آیا مگر نه اینکه هر عاشقی ، خلوت با معشوقش را دوست دارد ؟...
- حضرت محمد در وصایای خود در اهمیت نماز شب به حضرت علی ( ع ) می فرماید : تو را به خصالی سفارش می کنم . همه ی آنها را رعایت کن – آنگاه فرمود : بر تو باد به نماز شب . بر تو باد به نماز شب . بر تو باد به نماز شب
- حضرت محمد ( ص ) به جبرئیل ( ع ) فرمودند : مرا پند ده جبرئیل گفت : ای محمد ! هر چه می خواهی عمر کن ولی بدان که سرانجام خواهی مرد ، و به هر چه می خواهی دل ببند اما بدان که از آن جدا خواهی شد و هر عملی می خواهی بکن لیکن بدان که عملت را خواهی دید و بدان که برتری مومن به خواندن نماز شب و عزتش به خود داری از ریختن آبروی مردم است .
- حضرت محمد می فرماید : کسی که نماز شب بخواند در روز آبرومند خواهد زیست .
- مردی نزد امیرمومنان علی ( ع ) آمد و عرض کرد : من از نماز شب محروم شدم علی ( ع ) فرمود : تو مردی هستی که گناهانت تو را در بند کشیده است .
- از امام صادق ( ع ) روایت شده است که فرمود : « سه چیز از عنایات مخصوص خداوند است : نماز و نیایش شبانگاهی ، باز کردن روزه ی روزه دار و دیدار برادران
- امام صادق ( ع ) می فرماید : نماز شب ، گناهان روز را می زداید .
- رسول خدا فرمودند : هنگامی که بنده خوابگاه لذتبخش و خواب شیرین خود را ترک می گوید تا پروردگار خود را به نماز شبش خشنود کند ، خدا به واسطه اش به فرشتگان مباهات فرماید و گوید : آیا این بنده ام را نمی بینید که از بستر خود برخاسته است تا نمازی کند که آن را به او واجب نکرده ام . گواه باشید که مشمول آمرزش من گردید .