باید پاسخ هنر را با هنر داد؛ ولی مشکل اینجاست که سینما و تلویزی
دی : فرج اله سلحشور کارگردان سینما و تلویزیون در پاسخ به سوال خبرنگار ۸ دی که از وی پرسید آیا برگزاری راهپیمایی و صدور بیانیه در اعتراض به اهانتی که فیلم آمریکایی-صهیونیستی به ساحت مقدس پیامبر اسلام (ص) نموده کافیست؟ و اصولاً چگونه باید به این نوع از هجمه‌ها پاسخ داد، گفت:
برای پاسخ به اینگونه تهاجمات باید از ابزار مشابه استفاده نمود، و باید پاسخ هنر را با هنر داد؛ ولی مشکل اینجاست که سینما و تلویزیون در اختیار ما نیست، زیرا سینما و تلویزیون را زمان طاغوت آمریکا و اسرائیل مانند همه ی دنیا در ایران نیز ایجاد کردند و ما آن زمان برای اهداف آنها کار انجام می‌دادیم و متأسفانه هنوز نیز در حال انجام همان عمل هستیم، بسیاری از فیلمسازان ما مدعی اند که ما عضوی از جامعه ی جهانی فیلمسازی هستیم، و عضو جامعه ایران و متعهد به اهداف جمهوری اسلامی‌نیستیم. آنوقت یک چنین افرادی آیا می‌آیند بر علیه اربابان و صاحب اختیاران خود -آمریکا و اسرائیل- فیلم بسازند؟
.
سلحشور ادامه داد: این فیلمساز است که فیلم می‌سازد، نه مسئول. اگر در جمهوری اسلامی‌مسئولین بخواهند فیلمی‌بسازند، نهایتاً پولی در اختیار این فیلم سازان قرار می‌دهند، در حالی که آنها اعتقادی به آن فیلم ندارند و وقتی انسان اعتقاد به کاری که انجام می‌دهد نداشته باشد، طبیعیست که کیفیتش تصنعی و بی تأثیر خواهد شد و حرفی که از دل برنیاید بر دل هم نمی‌نشیند.
.
وی افزود: بنابراین علت اینکه ما در پاسخ به اینگونه تهاجمات که به صورت فیلم و موسیقی و سریال و … اقدامی‌نمی‌کنیم این است که ابزارش را در اختیار نداریم واین ابزار تلویزیون و سینماست؛ و اگر بخواهم بی تعارف عرض کنم باید بگویم که واقعاً ما صاحب آنها نیستیم و تفکر جمهوری اسلامی‌بر آنها حاکم نمی‌باشد؛ دلیلم هم این است که در دهه ی شصت شاید از هر صد فیلمی‌که در سال ساخته می‌شد، نزدیک به ۱۵ تا ۲۰ فیلم آثاری مثبت بودند والبته اشکالاتی نیز داشتند ولی به هرحال خوب بودند اما در حال حاضر از هر صد فیلمی‌که ساخته می‌شود با اغماض می‌توان گفت که ۳ فیلمِ خوب وجود دارد و البته همین هم مسئولین ارشاد اعلام کرده اند.
با این حساب ما می‌بینیم که سینمای ما نه تنها سالی یک درصد بهتر نمی‌شود بلکه سالی دو الی ۳ درصد بدتر نیز می‌گردد، بنابراین اگر بگوییم که سینمای ما اصلاً متعلق به ما نیست، حق داریم.البته استثنائاتی نیز وجود دارد که برخی از روی تعصبی که به اسلام دارند یک کاری انجام می‌دهند و این هم به کلیت سینما ارتباطی ندارد.
.
.
در ادامه خبرنگار ۸ دی از سلحشور پرسید: به تازگی مشاهده می‌شود دیگر کشورهای اسلامی‌از جمله قطر که سابقه ی چندانی نیز در ساخت فیلمهایی با مضمون وقایع صدراسلام ندارند و به نوعی اصولاً در این مقوله‌ها ورود نمی‌کردند ، اقدام به ساخت اینگونه فیلم و سریالها البته با قرائتی غربی از اسلام می‌کنند که نمونه ی آن را در حال حاضر می‌توان در سریال عمر مشاهده نمود؛ به نظر شما دلیل این تغییر رویکرد و تمایل این کشورها به ورود در این عرصه چه می‌باشد ؟
.
کارگردان سینمای ایران در پاسخ گفت: آنها خودشان چنین عقل و تفکری ندارند و همانگونه که گفتم تلویزیون دنیا در دست صهیونیست‌هاست و آنها به خصوص آثار مذهبی را در اختیار خودشان گرفتند و این آثار را با قرائت و دیدگاه خودشان می‌سازند، و به نوعی سعی کرده اند به مسلمانان بگویند که فیلمسازی بد است و حتی به علمای اهل تسنن و خصوصاً به وهابی‌ها اینگونه فهمانده اند که نشان دادن چهره ی انبیاء غلط است، در حالیکه خودشان می‌آیند و چهره ی انبیاء را نشان می‌دهند و دلیل این امر این است که اگر کشورهای اسلامی‌این اجازه را پیدا کنند که چهره ی انبیاء را نشان دهند ممکن است فیلمهایی بسازند که با قرائت یهود نباشد و فیلمهایی باشند که چهره ی انبیاء را مثبت نشان دهند.
بنابراین سعی کردند که کشورهای اسلامی‌تمایلی به فیلم سازی نداشته باشند یا اگر هم داشته باشند به مذهب و ائمه و اصحابشان نپردازند ولی هم اکنون دیده اند که جمهوری اسلامی‌در حال حاضر آثاری مانند حضرت مریم ، اصحاب کهف ، یوسف پیامبر و … می‌سازد و این آثار نیز در حال مطرح شدن در دنیا هستند، بنابراین بهتر دیدند آثاری تولید کنند که در تقابل با این تولیدات باشد.
.
وی افزود: البته آمریکا و صهیونیست این را نیز می‌دانند که اگر خود بیایند و چنین آثاری تولید کنند، مسلمانان به دلیل دشمنی که با آنها دارند توجه چندانی به آن آثار نخواهند کرد، بنابراین بهتر دیدند که تولید اینگونه فیلمها را به دست خود مسلمانان بسپارند تا خود آنها فیلمهایی با قرائتی که صهیونیست مدنظر دارد بسازند. بنابراین فیلم زندگی عمر در حقیقت همان فیلمی‌است که آمریکایی‌ها می‌خواهند بسازند اما به دست مسلمانان.
.
فرج اله سلحشور در پایان افزود: در این رابطه باید بگویم، اتفاق بسیار عجیبی که افتاده این است که، هم اکنون فردی در آنسوی مرزها یک فیلمی‌در مورد زندگی رسول اکرم(ص) ساخته و به ساحت آن حضرت اهانت کرده است و ما صدایمان در آمده که شما چرا در مورد رسول اکرم (ص) چنین فیلمی‌ساخته اید و انتقاد می‌کنیم و می‌گوییم که سازندگانش را باید مجازات کنید و البته که این انتقادات درست و بجا هم هست، ولی در کشور خودمان و از عوامل سینمایی خودمان می‌روند و در بخش فنی و تولید همین فیلمی‌که در مورد زندگی عمر هست نقش ایفا می‌کنند ولی هیچ کس به آنها چیزی نمی‌گوید و مسئله این است که در این فیلم نیز زندگی عمر را نساخته اند، بلکه این فیلم بر علیه اسلام است و بنده تعجب می‌کنم که در جمهوری اسلامی‌کسی به این افراد اعتراض نمی‌کنند و این نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی‌ایران در برابر سینمای صهیونیست و سریال سازی و فیلم سازی آمریکایی و اسرائیلی، منفعل شده است و حتی اگر شما بخواهید جریانی را بر علیه این روند فیلم و سریال سازی ایجاد کنید و یا بخواهید آن را اصلاح کنید و تغییرش دهید، خود مسئولین اول جلوی شما می‌ایستند؛ زیرا در این جریان پای خود آنها نیز گیر است و این روند حاضر به سود آنها می‌باشد، البته منظور بنده تمامی‌مسئولین جمهوری اسلامی‌نیز نیست. ولی افراد زیادی هستند که از این وضعیت منفعت می‌برند.
منبع:8 دی
